Evliyânın büyüklerindeninBehâeddîn-i Buhârîhazretlerinin bir talebesi anlatıyor:

Ben hocamı henüz tanımazken bir sandığın içinde yüz altınsaklıyor, ve "bununla ticâret yapayım" diye düşünüyordum.

Başladım ticârete.

Hazır elbise aldım.

Ve köy köy gezip satmaya başladım.

O köylerin birinde bulunurken,"bu köye bir evliyâ zât gelmiş"diye işittim birinden.

Çok sevindim.

Zîra evliyâ zâtlarıseverdim.

Mallarımı bir yere emânet ettim.

O büyük evliyâyı ziyârete gittim.

Elini öpüp oturdum bir kenarda.

Hem heybetliydi.Hem de sevimli.

Huzûrunda eriyor gibi oldum sanki...

Bir ara bana bakıp sordu:

"Burada ne yapıyorsun"

"Ticâret yapıyorum" dedim.

Memnun oldu.

Sonra bana;

"Çok iyi, ticâret yap, para kazan. Ama para ve mal sevgisi kalbine girmesin"