"Tâc-ül ârifîn..."
Konya'da dünyâya gelenSeyyid Ebül Vefâhazretleri, bir gün, hocası Şenbekî hazretleriyle, üç gün üç gece sohbet ettiler.
Dördüncü gün oldu...Hocası onu çağırıp;"Ey Ebül Vefâ!.. Velîlerin ruhları her sene bir defâ, falan yerdeki sahrâda hazır olur. Peygamber Efendimiz de o mecliste bulunur"buyurdu.Ve sordu:"Ne dersin, biz de o mecliste bulunalım mı acabâ"Ebül Vefâ da;"İyi olur efendim" dedi.Hemen yola çıktılar.Ve oraya vardılar.Gördüler ki, bir nice ehl-i hikmet kişiler toplanmış, Allahü teâlâya ibâdet ediyorlar.Onlar da başladı ibâdete.Derken sabah yaklaştı.İbâdet ediyorlardı ki,Kuvvetli bir "ses" işitildi.Gökyüzünden geliyordu.Ve gök gürlemesi gibiydi.Çok merak ettiler.Sonra bir "tâc" göründü.