Mevlânâ SeyyidİbrâhimEfendi, Allah adamlarındandır. 1528 senesinde vefât etti. Kabri, İstanbul Eyüp Sultân Câmii yakınındadır.

Bu zâtın sevenleri olduğu gibi sevmeyenleri de vardır. Nitekim biri vardır ki, bu zâta dil uzatır.

Gıybetini yapar.

Ama büyük zât aldırmaz.

Hattâ cevap bile vermez.

Bir gün sevenleri; "Efendim şu adamı susturun" derler.

Cevâbında;"Hayır! Eden kendine eder"buyurur.

Derler ki:"İzin verin, biz söyleyelim."

"Hayır, bırakın söylesin. Herkaptan içindeki dışarı sızar"buyurur.

İyi de, o kimse ahlâksızdır.

Meydanı boş bulunca azıtır.

Hakâretinin daha da arttırır. O zamana kadar sabreden İbrâhim Efendi, bu defaçok üzülür!

Nazik kalbi incinir.

Döner sevdiklerine;

"Onun dili, bir daha döner mi O hakâretlerine devam edebilir mi"