Bugün, Gölcük'te yatan bir "Allah dostundan" bahsedeceğiz.

Sultân Baba'dan. "Rahmetullahi aleyh"

Sevenlerinden biri gemiyle seyahateçıktı bir gün.

Bir gece fırtınaya tutuldular. "Sıra dağlar" misâli artarda gelen dalgalar, hurdaya çevirdi gemiyi.

Yolcular hep denizedökülmek üzere idi.

Bu kişi ellerini açtı.

"Yâ Rabbî! Sultân Baba'nınhatırı için beni kurtar"dedi.

Allaha yalvardı.

O esnâda bir "el"kavradı belinden.

Ve sağ sâlim bıraktı sâhile.

Adam sağa sola baktı.

Kimseyi göremedi.

İzmit'e döndüğünde, doğrucageldi Sultân Baba'nın yanına.

Mübârek zât, onamuhabbetle bakıp;

"Geçmiş olsun kardeşim... Allah dostlarının hürmetine Cenâb-ı Hak kurtardı seni"buyurdu.

O arz etti ki: