Cârullah Veliyyüddîn Efendi"rahmetullahi aleyh", büyük velîlerdendir. 1738'de İstanbul'da vefât edip, Fâtih'te, kendi yaptırdığı külliyenin bahçesine defnedildi.

Bir talebesi;

"Hocam! Sizin yanınızda kalbim ferahlıyor, ayrılınca tekrar bozuluyor. Hikmeti nedir acabâ" diye sordu.

Cevâben;

"Eshâb-ı kirâm da böyleydi evlâdım"buyurdu.

Ve şunu anlattı:

Ebû Dücâne hazretleri, bir gün Hazret-i Ebû Bekr'e gidip;

"Yâ Ebâ Bekr! Ben, Efendimizin sohbetindeyken ferahlıyorum. Sohbetten çıkınca, kalbim tekrar dünyâya meylediyor. Neden acabâ" diye sordu.

Hazret-i Ebû Bekr;

"Bende de öyle oluyor"buyurdu.

Hazret-i Ebû Dücâne;

"Haydi öyleyse gidipEfendimize soralım"dedi.

Ve gidip sordular.

Resûl-i ekrem Efendimiz