Ebû Abdullah Dîneverî"rahmetullahi aleyh" hazretleri, evliyânın büyüklerindendir.

Dînever'de vefât etti.

O devirde gencin biri, bir kızaâşık olmuştu.

Onunla evlenmek istiyordu.

Fakat annesi râzı değildi ve"Hayır, onunla evlenmeyeceksin!"diyordu oğluna.

Haklıydı da.

Zîra kızın hâli uygun değildi.

Ama genç, kaptırmıştıbir defâ kalbini o kıza.

Annesini de kırmak istemiyordu.

İki arada bir derede kalmıştı...

Düşündü taşındı...

Sonunda annesini de yanına alıp geldi bu zâtın huzûruna.

Hürmetle elini öpüp;

"Efendim, ben, uygunsuz bir kıza âşığım. Elimde değil, deli gibi seviyorum onu. Gücünüz yetiyorsa soğutun beni bu kızdan. Kalbimden çıkıp gitsin sevgisi. Onun yerine sizi seveyim" diye arz etti.

Gencin bu samîmî îtirafı ve hâlis niyeti hoşuna gitti bu zâtın.

Ona şefkatle bakıp;