Molla Gürânî hazretleri vefât ettiği sene, iyice halsizleşti.İstanbul'daki konağına göçüp yatak hazırlanmasını istedi.Kuşluk namazını kıldı.Kıbleye dönerek sağ yanı üzerine yattı.O gün kendisinden Kur'ân-ı kerîm ve kıraat ilmi öğrenen hâfızların toplanmasını istedi.Yanında toplandılar.Talebelerine;"Üstünüzde olan hakkımı ödeme zamânı bugündür. İkindi vaktine kadar üzerime Kur'ân-ı kerîm okuyunuz" dedi.Hâfız talebeleri;"Başüstüne" dediler.Ve okumaya başladılar.Vezîr Dâvud Paşa, Molla Gürânî hazretlerinin hâlini görünce ağlamaya başladı!Molla Gürânî baktı.Ağladığını görünce;"Niye ağlarsın ey Dâvud!" dedi.Dâvud Paşa;"Sizi böyle zayıf görünce kendimi tutamadım" dedi.Molla Gürânî;"Sen kendi hâline ağla! Ben, dünyâda huzur içinde yaşadım. Rabbimden ümîdim odur ki, son nefesimde de selâmette olurum"