Tirmiz'de dünyâya gelenHakîm-i Tirmizîhazretleri, Allah'tan çok korkar, kaçardı her günahtan.

Şöyle ki;

Hakîm, henüz gençtir.

Güzel ve yakışıklıdır.

Bir kadın, gönlünü ona kaptırır. Devamlı peşinde dolaşır...

Bir gün onu yalnız görür.

Ve usulca yaklaşıp;

"Merhabâ!" der.

O bakar ki, genç ve güzel bir kadın.

Cilveler yapıyor kendisine.

Birden kan sıçrar beynine!

Hiç cevap vermez.

Ve hızla uzaklaşır.

Lâkin kadın bırakmaz peşini.

Başka bir gün Hakîm, bağında yalnızken gidip dikilir yanında!

O, bu kadını görür.

Acele çıkar bağdan.

Kadın da arkasından.

O hızlandıkça, kadın da hızlanır. O koşunca kadın da koşar.

Nihâyet Hakîm'in önüne derince bir "hendek" çıkar.

Her şeyi göze alır.

Atlar, ayağı kırılır.