Dâvud-i Tâî"rahmetullahi aleyh" hazretleri, Allah adamlarındandır.

İmâm-ı âzam hazretlerinin dersine devam edince, mübârek kalbi ilâhî nurlarla doldu.

Halîfe Hârun Reşid, bir gün bu zâta gelerek;

"Bana nasîhat eder misin"diye ricâ etti.

Büyük velî;

"Ey Hârun! Günahtan çok sakın! Zîra ölünce hesâba çekileceksin. Milletine de sakın zulmetme, bilâkis onlara acı, yoksa mahşer gününde hepsi senden dâvâcı olurlar"buyurdu.

Hârun Reşid bu velî zâtı,gözyaşları içinde dinledi!

Ve memnun olup, bir kese "altın" verdi kendisine.

Ama o, almadı.

"Param, ölünceye kadar banayeter"buyurdu.

Zîra o, evini satmıştı.

O helâl para için de;

"Yâ Rabbî! Bu para ne zaman biterse ömrüm de bitsin"diye duâ etmişti...

Ve o paranın, kaç gün idare edeceğini de bildirmişti Hârun Reşid'e.