Muhammed Bâkî Billâhhazretlerinin çok kerâmetleri vardı. Ama belli etmezdi mübârek zât.
Üç yaşında bir çocuk, yüksek bir duvardan, taş zemîne düşmüştü bir gün.Kulağından kan gelip,o anda kesildi nefesi.Annesi, onu kucağına alıp koştu Bâkî Billâh hazretlerine."Efendim! Bir himmet edin de yaşasın çocuğumuz"diye yalvardı.Bu büyük velî de,acıdı kadıncağıza.Duâ etti içinden...Hayâta dönmesi için yalvardı. Ancak gizlemeye çalıştı bu kerâmetini. Bunun için talebelere;"Bana bir 'tıp kitâbı' getirin.Bakalım çocuk kurtulur mu"buyurdu.Koşup getirdiler tıpkitâbını. Başladı rastgele sayfalarını çevirmeye. Lâlettâyin bir sayfayagelince, durdu hemen.Ve okur gibi yaparak;"Üzülme bacım, çocuğunyaşıyacak"buyurdu.