Dâvud-i Tâî"rahmetullahi aleyh" hazretleri, bir gece evinin damına çıktı. Orada günahlarını düşünüp hıçkırarak ağlamaya başladı!

Sonra gökyüzüne baktı.

Rabbini tefekküre daldı.

Allahü teâlânın sonsuz kudretve azametini fikredip, bayıldı.

Komşunun damına düştükendi damından!

Gürültüyü duyan adam,heyecânla koştu yukarı.

Hırsız var zannetmişti.

Onu görünce sordu:

"Sen mi düştün yâ Dâvud"

"Evet, ben düşmüşüm."

"Hayırdır, nasıl düştün"

Buyurdu ki:

"Rabbimi tefekkür ediyordum. Sonra mahşerdeki hâlimi düşünüp dehşete kapıldım! Sonrasını hâtırlamıyorum."

Bir gün de bâzı dostları "Bünyeniz çok zayıf. Size yağlı bir yemek getirsek, yer misiniz efendim" dediler.

Cevâben;