Evliyanın büyüklerindenBehâeddîn-i Buhârîhazretleri, bir grup talebesiyle Şeyh Hüsrev adında fakir bir sevdiğinin köyüne gitmişti.

Oturup sohbete başladılar.

Köylülerden biri vardı.

Bu zatı merak etti...

Zira onun, keramet sahibi bir büyük veli olduğunu söylemişlerdi kendisine.

"Gerçekten böyle midir" diyordu.

Bir tabak "armutla" gitti o eve.

Maksadı, imtihan etmekti bu zatı.

Armutlardan birini işaretledi.

Ve kalbinden;

"Eğer bu armudu bana verirse gerçek veli olduğunu anlarım"dedi.

Armutları verdi ev sahibine.

Büyük veli, ev sahibine;

"O armutları büyükçe bir kaba boşalt getir"buyurdu.

Getirince, içinden bir armut alıp, o köylüye verdi.

Ve sordu ona:

"Bunları getirmekten maksadın neydi"