Muînüddîn-i Çeştîhazretleri; bir gün bir dostuyla yolda yürüyorlardı ki, bir kimse hiddetle gelip, o kimsenin yakasına yapıştı!

Ve şiddetli çekip;

"Öde borcunu!"diyerek tehdit etti!

Ancak parası yoktu adamcağızın. Mahcup oldu tabii.

Muînüddîn-i Çeştî;

"Biraz mühlet veremez misin"buyurdu.

Ama o, edepsizdi biraz...

"Hayır veremem" dedi.

Büyük velî cübbesini çıkarıp yere serdi.

Fakat o da ne!

Cübbenin içi "altın" ile ve"gümüş"le doldu bir anda.

Mübârek zât, ona;

"Haydialacağın ne kadarsa, al buradan. Ama hakkından fazla alma!"buyurdu.

Adam çil çil altınları gördü.

Gözleri "fal taşı gibi" açıldı!

Alacağından çok fazla alıp doldurdu ceplerini.