"Günâhın büyüğü küçüğü olmaz!"

Attâr Hoca"rahmetullahi aleyh" Manisa velîlerindendir... Sevenlerinden biri, köyünden çıkıp gitti bu zâtı ziyârete. Hediye olarak da, bir kap "pekmez" götürüyordu.

Bir müddet sonra dinlenmek için oturdu bir yerde. Sonra kalkıp yoluna devam etti.

Ama hediye pekmeziunutmuştu oracıkta.

Epey gittikten sonra hâtırladı. Ama geri de dönmedi. Nihâyet vardı mübârek zâtın huzûruna.

Attâr Hoca karşıladı onu:

"Hoş geldin."

"Hoş bulduk efendim."

"Hediyemiz nerede"

Adam şaşırdı!

"Efendim, kusûra bakmayın, bir kap pekmez getiriyordum. Ama yolda bir yerde unuttum" dedi.

Gülümsedi mübârek;

"Üzülme. Senin hediyen ulaştı bize"buyurdu.

Sonra kalktı.

Ve yan odadan getirip,gösterdi pekmez kabını.

"Bu mu"diye sordu.

Adam şöyle bir baktı.