Halîfe Hârun Reşid, bir gün Ebû Yûsüf hazretlerine;"Gel, seninle Dâvud-i Tâî hazretlerini ziyârete gidelim, dedi.

Ve gidip kapıyı çaldılar.

Fakat açılmadı kapı.

Halîfe, kendisini tanıtıp,tekrar çaldı.

Yine açılmadı.

Yaşlı annesi;

"Evlâdım! Sultân kapına gelmiş,açıp içeri alsana" dedi.

O, cevâben;

"Mâzur gör anne. Dünyâ ehlibirini görmek istemiyorum"buyurdu.

Annesi ısrâr edince açtı.

Ama o girince;

"Gözüm dünyâ ehli birini görmesin!"dedi.

Ve söndürdü kandilini.

Bir gün de sevdikleri; "Efendim niçin böyle kaçar gibi acele gidiyorsunuz" diye sordular.

Onlara cevâben;

"Kalbi dünyâya bağlı insanları görünce kalbim kararıyor. Böyle kişileri görmemek için acele gidiyorum"