Hindistan evliyâsının büyüklerden olanAbdullah-ı Dehlevîhazretlerinin vefâtı yaklaşınca, talebelerini huzûruna çağırdı.
Vasiyet olarak;"Evlâtlarım! Kalbinizde Allah dostlarına olan sevgiyi çoğaltın. Güzel ahlâkla amel edin. Allahın kullarına hizmete ehemmiyet verin, ibâdet bilin"buyurdu.Ve tembîh etti:"Eğer ölürsem, cenâzeminardından şu beyti okuyun":"Kerîmin huzûruna, azıksız geldim.Ne iyi amelim var, ne ibâdetim.Kerîmin huzûruna azıkla gitmek,Bundan daha çirkin bir şey yok derim."Vefâtı yaklaşınca,dostlarını çağırıp;"Kardeşlerim! Hâlis mümin odur ki; kalbi, Rabbinin sevgisiyle yanar. O, bilmediği bir aşkla şaşkın hâldedir! Yemek içmek düşünmez, gözünün yaşı dinmez. Günahlarından utanıp başını yerden kaldıramaz!"
7