İmâm-ı Âzam'ın oğlu Hammâd ile Ebû Yûsüf hazretleri,Dâvud-i Tâîhazretlerini "rahmetullahi aleyhim" ziyârete geldiler bir gün.

Fakîrdi mübârek.

Ama aldırmıyordu.

Hammâd, ona dört bin dirhem verip"Bu para, babamdan mîrastır, lütfen kabul et"dedi.

Hazret-i Dâvud;

"Pekâlâ"deyip aldı.

Sonra geri verip;

"Eğer birinden bir şey kabul etseydim, önce senden kabul ederdim"buyurdu.

Ebû Yûsüf, Hammâd'ınkulağına eğilip, yavaşça;

"Paraları Dâvud'un önüne saç!"dedi.

O da öyle yaptı...

Hazret-i Dâvud;

"Bütün dünyâdaki altınları önüme yığsanız, bana şu topraktan âdi gelir"buyurdu.

Bunu duyup duygulandılar...

Ve bir müddet ağladılar!