Cemâleddîn Mahmud Hulvî"rahmetullahi aleyh" hazretlerinin kabri, İstanbul Şehremini semtinde, Şirvânî Dergâhının bahçesindedir.

Bu zât anlatır:

Gencin biri, uzaklarda bir evliyâ zâtın olduğunu öğrenip, ziyâretine gitti bir gün. Kendi kendine;

"O zât bir duâ eder de, kalp gözüm açılır"diye ümitleniyordu.

Günlerce yol gidip,buldu velînin evini.

Kapıdan girerken aksırdı.

Ve "Elhamdülillah" dedi.

O velî de;

"Yerhamükâllah!'diye mukâbele etti.

Yâni, "Allah sana, rahmetiylemuâmele etsin" diye duâ etti...

İşte ne olduysa o anda oldu.

Kalp gözü açıldı gencin.

Ve bütün hücreleri zikretmeye başladı. Daha eşikten içeri girmemişti ki;"Allaha ısmarladık, ben gidiyorum!"dedi.

Mübârek zât;

"Niçin geldin, niye gidiyorsun"diye sorunca;

"Duânızı almak için gelmiştim. Aldım ve kavuştum murâdıma. İzninizle köyüme dönüyorum" dedi.