Behâeddîn-i Buhârîhazretlerinin bir talebesi anlatıyor:

Üstâdımla bir evde oturuyorduk ki, kardeşim hakkında,"Şemseddîn Buhâra'da vefât etti"diye bir haber aldım birinden.

Çok üzüldüm!

Ve hocama;

"Efendim, izin verirseniz kardeşimin cenâzesine gideyim" diye arz ettim.

Hocam cevâbında;

"İstiyorsan git, ama Şemseddîn vefât etmedi, şimdi sağdır. Hattâ o, çok yakınlarda bulunuyor. Kokusunu duyuyorum"buyurdu.

Çok sevinmiştim.

O ara kapı açıldı.

Ve kardeşim Şemseddîn, neşeyle girdi içeri.

Bu büyük zâta bir gün sevdiği bir komşusu gelip;

"Efendim, on yıllık evliyiz. Çocuğumuz olmuyor. Bize ne tavsiye edersiniz" diye sordu.

Büyük Velî;

"Tövbe edin. Zîrâtövbe öyle anahtardır ki, her kapıyı açar. Nitekim