Evliyânın büyüklerindenEbül Abbâs Sebtîhazretleri, Sebt'te doğup Merrâkuş'ta vefât etti. Bu zâtın ziraatlauğraşan bir talebesi vardı. Ancak bir sene "şiddetli bir kuraklık" oldu o havâlide.

Bir damla suya hasret kaldı toprak.

Genç adam bostanının başında kara kara düşünüyordu ki,hocası gelip, sordu:

"Hayrola evlât, bostana su mu vereceksin"

"Evet hocam, ama su yok."

"Ne yapacaksın peki"

"Bilemiyorum hocam."

"Üzülme evlât! Yerleri gökleri yaratan, sana su vermeye kâdirdir. Sen şimdi su yollarını aç ve bekle. Su gelir inşallah"buyurdu.

Genç adam;

"İnşallah hocam" dedi.

Gidip açtı su yollarını.

Ve beklemeye koyuldu.

O gece sabaha karşı bir"şarıltı" işitti birden...

Evet, su gelmişti.