Bir gün büyük velîMuînüddîn-i Çeştîhazretlerine bir kimse gelip karşısında edeple durdu.

Ve arz etti ki.

"Efendim, Çoktandır zât-ı âlinizi görmek istiyordum. Çok şükür, bugün sizi görmekle şereflendim" dedi.

Ama büyük velî, hiçiltifat etmedi bu söze.

Kıymet vermedi.

Üstelik sertçe bakıp;

"Haydi, ne için geldinsehemen yap yapacağını!"buyurdu.

Adamın hâli değişti...

Ve kızardı, bozardı...

Bütün âzâları, titremeyebaşladı onun heybetinden!

Ve ağlayarak;

"Efendim, asıl niyetim, sizi öldürmekti! Çok pişmânım.Lütfen bu suçumu affedin"dedi.

Sonra iç cebine soktu elini.

Bir "bıçak" çıkarıp koydubu velî zâtın önüne ve pişmanlıkla;

"Suçluyum, nasıl istersenizcezâmı öyle verin!" dedi