Muhammed Bâkî Billâhhazretlerinin yaşı kırka erince, hiç kalmadı dünyâya rağbeti.

O günlerde hanımına;

"Yakında benim için büyükbir hâdise olacaktır"derdi.

Bir gün de elinebir ayna aldı ve;

"Gel beraber bakalım"buyurdu.

Kadıncağız onu aynada pîr-i fâni, ihtiyar olarak görünce, anladı yakında vefât edeceğini.

Bu hâli, talebesinebildirmek gâyesiyle;

"Velîlerden birine, gâipten, çok yakında vefât edeceği bildirilmiş"buyurdu.

Sordular ki:

"Kimdir o zât efendim"

Cevâp vermedi.

Kendisi olduğunu söylemedi.

Hastalığın şiddeti artınca;

"Birkaç gün Delhi'den ayrılmayın. Zîra son günlerimi yaşıyorum"buyurdu.

Ve "ayrılık" eserlerigörünmeye başladı.

Gözleri, "elvedâ" der gibi bakıyordu!