Evliyânın büyüklerini sevenlerden biri anlatıyor:

Bir günBehâeddîn-i Buhârîhazretleri, bir grup insanla bir ırmak kenarında sohbet ediyor, cemaat hayranlıkla onu dinliyordu...

Dinleyenlerden birkaçı, büyüklüğüne inanmıyorlardı bu zatın.

Onlardan biri;

"Efendim, önceki veliler ne güzel keramet gösterirlermiş... Keşke zamanımızda da öyle veliler olsaydı da, o kerametleri biz de görseydik" deyiverdi.

Büyük veli, ona;

"Bu zamanda da öyle veliler var ki, şu ırmağa emredip (Geri dön, yukarı ak!) dese, su, bu emri dinler ve dönüp tersine akar"dedi.

O böyle buyurdu.

Su hemen geri döndü.

Başladı yukarı akmaya.

Evet, su tersine akıyordu.

Bunu görüp şaşkına döndü cemaat!

Büyük veli, o suya;

"Ey ırmak, sözümüz misal vermek içindir, yoksa murat değildir!"