Bayraktar Dede, Bozüyük toprağını nurlandıran bir "Hak dostudur..."

Bir gün talebeden birini alıp gitti kabristana.

Bir mezarın yanındangeçerken durdu birden.

Kederlenmişti!

Talebesi fark etti bunu.

Sordu hemen:

"Hocam, neyiniz var"

"Burada bir tanıdığım yatıyor."

"Peki ama, neden hüzünlendiniz birdenbire"

"Azap içinde zavallı, bizden yardım istiyor. Haydi rûhuna okuyalım"buyurdu.

Oturup okudular...

Az sonra yüzü güldü mübâreğin.

Genç, fark edip sordu yine:

"Hocam! Görüyorum ki, neşelendiniz."

"Elhamdülillah, mevtânın azâbı kaldırıldı, cennet bahçesi oldu mezarı."

"Nasıl oldu bu hocam"

"Daha önce okuduğum 'yetmiş bin kelime-i tevhîd' vardı. Onu hediye ettim rûhuna. Elhamdülillah, îmânı varmış ki, tesirini gösterdi"