Tâbiîn'in en büyüklerinden olanHasan-ı Basrîhazretleri, bir gün bir dostunun cenazesine gitmişti. Kabir başında ağlayıp çok gözyaşı döktü!

Sonra başını kaldırıp;

"Ey Müslümanlar! Sonunda hepimizin gideceği yer, işte şu mezar. Dünya konaklarının sonu olan bu kabir, âhiret menzillerinin ilkidir"buyurdu.

Ve ekledi:

"Bir Müslüman, madem bir gün şu mezara girecekse, nasıl günah işleyebilir"

Cemaat dinleyip ağladılar!

Uzun müddet yaş döktüler.

Bir gün de sevdiklerinden biri, "Efendim, bize bir hadîs-i şerîf okur musunuz" diye rica etti.

"Pekâlâ!" buyurdu.

Ve"Kendilerini kusurlu bilenlere, helâlden kazanıp hayırlı yerlere sarf edenlere, dinini öğrenip öğrendiğiyle amel edenlere, işlerini Allah için yapanlara müjdeler olsun!"hadîs-i şerîfini okudu.