Bekr bin Abdullah Müzenîhazretleri, bir gün şunu anlattı:

Mahşerde hesaplar görülüp herkes lâyık olduğu yere gidince, Hak teâlâ meleklere"Ateş'ten iki kişiyi çıkarıp getiriniz!"diye emreder...

Hemen getirirler.

Onlara sorar ki:

"Yerleriniz nasıldır"

Derler ki:

"Çok fenâdır yâ Rabbî."

Allahü teâlâ;

"Ben size aslâ zulmetmedim. Bu cezâ, kendi kazancınızdır, şimdi yerinize dönün!"buyurur.

"Peki" derler.

Ve giderler.

Ancak biri, ardına bakmadan koşarak gider. Öbürüyse yavaş ve isteksiz giderken dönüp dönüp arkasına bakar.

Allahüteâlâemreder.

Tekrar gelirler.

Hak teâlâ birinciye;"Sen niçin koşarak ve ardına bakmadan gidiyordun"diye sorar.

O, cevâben;

"Yâ Rabbî! Ben, dünyâda senin emirlerini dinlemeyip bu azâbı hak ettim... Şimdi aynı hatâyı işlemeyeyim diye böyle koşuyordum" der.