Evliyânın büyüklerindenÂrif-i Rîvegerîhazretleri,1209 de Rîvgir'de vefât etti.

O yörede Abdülhâlık-ı Goncdüvânî adında çok büyük bir velîvardı. Ama onun büyüklüğünü bilmiyordu.

Bir gün bu zât çarşıdan öteberi almış, evine dönüyordu ki, genç Ârif gördü.

Edeple yaklaşıp;

"Efendim, izin verirsenizyardım edeyim"dedi.

Kabul edip, elinde olanlarıverdi ona.

Eve gelince;

"Sağol evlât! Bir saat sonragelirsen birlikte yemek yeriz"buyurdu.

"Peki efendim" deyip ayrıldı.

Bir saat sonra geldi tekrar.

Yemek yiyip sohbet ettiler.

Sohbetten öyle tat aldı ki, o günden sonra gitmedi artık medreseye.

Çünkü aradığını bulmuştu.

Ama medrese hocaları kızıyorlardı ona. Hattâ bir tânesi baskı yapıyor, ağır sözler söylüyordu.

Bir gün de yolda görüp;

"Çabuk mektebine dön!"dedi hiddetle.