Karşımızdaki insanın düşüncelerine katılmamak ayrı, aşağılamak ayrı bir şeydir. Düşünceye katılmamak ile aşağılamak arasındaki çizgiyi korumak zorundayız. Mesela ben dindar bir adamım, Müslümanım. Seküler düşünceyi eleştirebilir, onlar gibi düşünmeyebilirim. Laik, Kemalist, seküler veya ateist birisi de benim gibi düşünmeyebilir. Ama benim onu, onun da beni aşağılama, ötekileştirme ve yok sayma lüksüm yoktur. Hangi dinden, ideolojiden olursan ol, senin oyunla çobanın oyu eşittir. Mesele bu kadar basit. Denize şort, mayo ile girenle, donla girenin hakları da eşittir. Köyünde dereye ve ırmağa donla giren adamın şehirdeki taşıyıcı kültürü aşağılanamaz. Al eğit ve müspet yönde dönüştür. Sürünün peşinden giden çobanı, mahallenizi temizleyen çöpçüyü hakir göremezsiniz. Hepimiz bir çarkın dişlileriyiz. Ben oy vermeyi itikadi bir mesele olarak görmüyorum. Benim onaylamadığım bir liderin partisine oy veren dinden çıkmaz. Bunu bir defa kafamıza sokmamız gerekiyor. Ak Parti'ye oy verdi diye depremzedeye verdiği iyiliği başa kakan bir iradenin sağlıklı ve insani olduğu söylenemez. İyiliği menfaate odaklamak, zaten başlı başına sıkıntılı bir davranış. Millet ittifakına oy verecek olanlar da bu ülkenin vatandaşı ve kardeşimizdir. Eleştiri hakkınız, onu aşağılamanızı gerektirmiyor. Kendinizi bütün hata ve günahlardan ari görüp, karşınızdakine bütün olumsuz faturayı yüklemek insani ve vicdani değildir. Gücünüzü; alttakileri ezmek için kullandığınızda zalim olursunuz. Sürekli mazlumu kollayınız. Zalim, babanız da olsa karşısında olunuz. Üst kattaki sefa alt kattaki fakirlik ve cefadan bihaberse, o toplumdan adalet beklenemez. Ben düşünüyorum da bizlerin Refah Partisi'nden beri dava olarak gördüğümüz şey, aslında lider için güç olgusundan