Sanki öldüm

Sünnet-i Resüle tabiiyette, Şerif gibi davran, Seyyit gibi ol. Tevekkülde ve de teslimiyette, Gassalın elinde meyyit gibi ol. A.Y.

İnsan gaflet nazarıyla baktığı zaman, gelecekte mutlaka gelecek olan fakat nefsinin hoşlanmayacağı işleri düşünmek istemez. O günleri sanki hiç gelmeyecek gibi kabul eder, onları çok uzakta görür, "o zamana daha çok var" deyip gaflet içinde yaşamaya devam eder.

Gaflet içinde yaşayan insanların kendilerinden çok uzak olduğunu düşündüğü ve gelmesini hiç istemediği önemli olay, ölümdür. Öyle ki, hemen her gün çevresinde bir camide salâ okunduğunu işitir, belki cenaze namazına da katılır, hatta o merhum kişi arkadaşı ve tanıdığı birisi ise kabre kadar gider ve üzerine toprak atar. Fakat kabirden dönerken bir gün kendisinin de o toprağa gireceğini düşünmek istemez. Hep ölümü kendinden uzak görür. Bediüzzaman Hazretleri'nin dediği gibi, "Mevti düşünse, başkasına verir. Fenâ ve zevâli görse, kendine almaz." Yaşı da biraz genç ise, "benden önce çok yaşlılar var, daha benim zamanım çok" diye nefsinin telkinleri ile gaflet içinde hayatına devam eder. Halbuki, mezarlıklar daha doğmadan ölen, doğduktan hemen sonra veya bebek ve çocuk yaşta vefat eden insanlarla doludur.

"Bütün gelecekler yakındır" diye bir Arap atasözü vardır. Gelecek dediğimiz zaman ne kadar uzak olursa olsun, bir gün mutlaka gelecektir. Ölüm de bu geleceklerden birisi ve en önemlisidir. Kur'an'da da belirtildiği gibi, "her nefis mutlaka ölümü tadacaktır." İnsan bin yıl bile yaşasa, sonunda ölüm onu yakalayacaktır. Öyleyse, o gün bugündür diye düşünebiliriz.

Biz her ne kadar ölümü düşünmesek de, kabirleri şehirlerin dışına taşıyıp, her gün vefat eden onlarca insanın toprağa verildiğini görmek istemesek de, ecel bizim ensemizde dolaşmaktadır. Hastalıklarla, çeşitli musibetlerle, veya yakınımızdaki bir kişinin vefat etmesiyle, her zaman ayak seslerini hissettirmektedir. Her an sıra size de gelebilir diye ihtar etmektedir.

Madem ölüm öldürülmüyor, kabir kapısı kapanmıyor, istesek de, istemesek de bir gün biz de öleceğiz. Öyleyse ölümü ötelemeye çalışmanın, deve kuşu gibi başımızı gaflet kumuna gömmenin hiç lüzumu da yok, faydası da yok.