-Kimsesizlik en büyük yoksunluk yalnızlık boşluktur.-

Yalnızlık yaşam karanlığıdır. Kimileri için kendini dinleme ve esenlik ortamı sayılan yalnızlık, kimileri için de bir cezadır. Değerlendirme yetisi ve yaşam biçimi ayrılıklarının verdiği görüş değişikliği doğal bir değerlendirmedir. Halk arasında "Allah kimseyi yalnız bırakmasın" sözü de yaygın bir dilektir. Yakınlarından ve sevip saydıklarından ayrılıklar insanların yüreklerini sızlatır. Sorunlardan, aykırılıklardan, kötülüklerden uzak kalmak mutluluğu ise yürek sıcaklığıdır. Okula, askere uğurlamak, kızlarını gelin etmek halkımızın mutlu günleri arasındadır. Bu tür ayrılıklar yalnızlığın değil sevincin sarmalıdır. Özellikle yaşlıların yalnızlığı kolay katlanılır bir durum değildir. Hastalıkların da etkilediği yoğunluk yaşam ağırlığının yük duyumu verdiği bir tür kara günlerdir. Halk arasında "Çeken bilir" sözü de bu durumu anlatan içtenlikli bir değerlendirmedir.

Kimileri için "Başyastığı" sayılan yalnızlık bir tür çevreden uzaklaşmadır. Düşünce, tasa ağırlığının iyice duyulduğu bir ortamdır. Kimileri için de bir yara sargısı gibi değeri savunulur. Duygu ve düşünce ayrılıklarının doğal nitelemeleri herkes için değişiktir, elbet benzerlikler de vardır. Nereden bakılırsa bakılsın yalnızlık bir alacakaranlıktır. Yalnızlığı güneşli sabah olarak karşılayıp değerlendirmek de mutluluktur. Yalnızlığı yaşam kuşağı gibi algılayanlara rastlanmaktadır. Yaşam ortaklığı ve birlikteliklerinden yakınması olanlar yalnızlığı bir kurtuluş gibi algılamakta, özgürlük, mutluluk ortamı görmekte ve kendilerini esenliğe kavuşmuş saymaktadır.