Belh şehrinde yaşayan büyük velîŞakîk-i Belhîhazretleri, Mekke'ye gitmişti bir zaman.
Biri onu tanıyıp;"Efendim, bana nasîhat eder misiniz" diye ricâ etti.Büyük velî sordu ona:"Geçimin nasıldır, yiyecek bir şey bulamazsan ne yaparsın"Adam cevâbında;"Bir şey bulunca şükrediyor, bulamayınca sabrediyorum" dedi.Büyük velî;"Belh'in köpekleri de öyle yaparlar. Bir şey bulunca yer, bulamayınca sabrederler"buyurdu.Adam şaşırdı.Ve sordu ki:"Peki efendim siz ne yaparsınız"Buyurdu ki:"Biz, elimize bir şey geçerse onu bir din kardeşimize veririz. Geçmezse hiç üzülmez, Rabbimize şükrederiz."Bu cevâbı işitti.Çok hoşuna gitti.Ve boynuna sarılarak