Evliyânın büyüklerinden olan ve İstanbul'da medfun bulunan Mehmed Emîn Tokâdîhazretleri, bir gün sevdiklerine şunu anlattı:
Mahşer günü birtakım insanlar Arş'ın altında gölgelenirler. Onlar için azap korkusu yoktur.Diğer ümmetler onları görünce meleklere sorarlar:"Bunlar peygamber midir""Hayır.""'Evliyâ mıdır''"Hayır.''''Peki, kimdir bunlar''"Onlar ne peygamberdir, ne de evliyâ. Onlar, âhir zamanda gelen bir ümmettir.""Peki, husûsiyeti nedir onların""Onlar birbirlerini sırf Allah için severler." Bir gün bâzı gençler;"Efendim, hakîkî bir Müslüman nasıl olur" diye sordular.Onlara cevâben;"Hakîkî Müslüman; her şeyden önce tam ve mükemmel bir insandır... Güler yüzlü, tatlı dilli, doğru sözlüdür. Kızmak nedir bilmez. Zîra Resûlullah Efendimiz; 'Kendisine yumuşaklık verilen kimseye dünyâ ve âhiret iyilikleri verilmiştir' buyuruyor"