Belh şehrinde yaşayan büyük velîŞakîk-i Belhîhazretleri, Mekke'ye gitmişti bir zaman.

Biri onu tanıyıp;

"Efendim, bana nasîhat eder misiniz" diye ricâ etti.

Büyük velî sordu ona:

"Geçimin nasıldır, yiyecek bir şey bulamazsan ne yaparsın"

Adam cevâbında;

"Bir şey bulunca şükrediyor, bulamayınca sabrediyorum" dedi.

Büyük velî;

"Belh'in köpekleri de öyle yaparlar. Bir şey bulunca yer, bulamayınca sabrederler"buyurdu.

Adam şaşırdı.

Ve sordu ki:

"Peki efendim siz ne yaparsınız"

Buyurdu ki:

"Biz, elimize bir şey geçerse onu bir din kardeşimize veririz. Geçmezse hiç üzülmez, Rabbimize şükrederiz."

Bu cevâbı işitti.

Çok hoşuna gitti.

Ve boynuna sarılarak