3. KATMAN: "BEŞERÎ ŞİİR": HAYATI KUŞATAN RUH

Beşeri Şiir, medeniyetin insanî dile dönüşmesidir. Hayatın merkezine anlamı, merhameti ve zarafeti koyar. Medeniyet burada ruh olur, nefes olur, şiir gibi yaşanır. Bilinç, burada insanî düzene dönüşür, aile ve fıtrat üzerinden beşeri hayat ilahî anlamla buluşarak öze dönerek insanı yeniden yazar. İnsan da aileden hayata bir fidan gibi açılarak, medeniyeti şiire ve ruha dönüştürür. Tasavvuf, kültür ve estetikle hayatı kucaklar, insanla bütünleşir barışır yaşam. Beşeri Şiir, burada olgunlaşır, yeryüzünü kuşatacak hale gelir.

Özellikle 14. yüzyıldan itibaren Ege üzerinden gerçekleşen Gaza Ruhu"nun merkezlerinden biri olur. İzmir'in karmaşıklığına, İstanbul'un merkeziyetine karşılık Aydın, derin ama sakin akan bir irfan nehri gibidir. Anadolu'nun İslamlaşmasında son halkalardan biridir. Buradan hareket eden seyyahlar, dervişler, askerî akıncılar için Rumeli'ye geçişte son duraktır. Bu sebeple Aydın, medeniyetin "geçiş yolu ama kaybolmayan ruhudur."

Aydın kampı, bizlere Beşeri Şiirin hayata rahmet saçması için fıtratın ritmine uyması gerektiğini öğretiyor. Fıtrat, Allah'a dönüşün sembolüdür. Adalet, hukuk, sanat, bilim ve düşünce hepsi fıtrata dönmek için insanı kuşatır. Fıtrata dönen insan, bir şiir beslemez, kendisi hayatıyla şiir olur; aileyi, adaleti, hukuku, sanatı, bilimi ve düşünceyi ilâhî makamda buluşturarak yeniden inşa eder.

Bilgi ve teknoloji ne kadar gelişirse gelişsin, insanın fıtratıyla uyumu temel kalır. Aile ise, medeniyetin ilk ve en temel hücresidir; burada fıtrat yeniden düşünülür. LGBT gibi ideolojik saldırılar ve medya etkisiyle aile yapısının manevî ritmi tahrip olunmasına rağmen Aile yeniden inşa edilir.

Aydın'ın manevi atmosferinde Rumeli'ye açılan durak olduğu gibi, aile de topluma geçişin bir durağıdır. Burada esas olan fıtratın korunmasıdır. Bu korunma, insanın hem kişisel hem toplumsal ruh sağlığının anahtarıdır. İşte o zaman bilim ve teknoloji hayata fıtratın koruyucusu gibi konum alacaklar, insanı ve insanlığı kurtarma vazifesi görecekler. İslâm medeniyetinde musikinin makamlardan oluşması gibi, toplumun musikisinin de makamları ailedir. O bozulmazsa musiki bozulmaz. Beşerî Şiir'in ruhunu, akışını aileyi besleyerek, fıtratına döndürerek, hakikatle bağlayarak dâimî kılabiliriz.

Medeniyet yolculuğu, insanın özüne dönmediği sürece tamamlanmaz. Aydın, bu anlamda yaratılış ilkesinin yeniden hatırlatıldığı kapı ve bestesidir. Aile bir sistem değil, varlığın özü olarak burada tanımlanır. Toplum fıtratın sonucu ve aynı zamanda onun koruyucusu oluyor. Çünkü, fıtrata ihanet, insanlığa ihanettir.

Adalet ve siyasetle çıktığımız yolculukta en küçük yapı olan ailede duruyoruz. Ama bu duruş değil, aileden yeniden manevî yükseliştir. Beşerî Şiir'in, makamdan musikinin oluşumuna doğru inşadır. İşte bunun sembolünü son durağımızda göreceğiz...