Trabzonspor 2021-2022 macerasının en kısır futbollarından birini oynadı. Marek Hamsik'in bireysel üretkenliği ve takımı organize etme çabasına biraz Visca eşlik etmeye çalışsa da genel olarak sahada bir şampiyon ruhu gösteremediler. Karşılıklı pozisyonlar bir ruhu değil, Hamsik'in futbola olan özlemini gösteriyordu. Gaziantep ise gücü yettiğince Trabzonspor karşısında direndi gol aradı. Fakat burada belirleyici olan Trabzonspor'un sahada takım futbolu sergileyememesiydi. Djaniny, Siopis ve Bakasetas önemli eksikler elbette. Ama bu takım daha önce de çok fazla eksikle oynamış, ortaya gereken ruhu koymuştu. Cornelius'un bu kadar yalnız kaldığı, takım coşkusunun bu kadar düşük olduğu oyun elbette ki şampiyonluğu biraz daha erteletecekti. Trabzonspor'un bu oyuna karşılık aldığı bir puan gayet normal. Rakibin size gösterdiği saygıyı önce siz kendinize göstereceksiniz: Şampiyonluk ruhunun özsaygısı. Şehirde, denizde, göklerde, dağlarda, okullarda, ibadethanelerde, hatta ve hatta beşiklerde kendini bir kaynaktan fışkırırcasına gösteren bu coşkunun takımdaki karşılığı arandı bu maçta. Bu ruh başka bir