Bilmeyene anlatalım; bu, atanmışların seçilmişlere tahakkümü demek.AK Parti'nin ilk yıllarında en çok üzerinde durulan meselelerden biriydi.Allah var, başta Sayın Cumhurbaşkanı'mız olmak üzere, AK Partieski Türkiye'ninbu yüzünü değiştirmek için çok mücadele verdi.Başta ordu, yargı, YÖK gibi kurumlar… Bürokrasi epey direndi.Doktorun, memurun yanına zor yanaşılırdı, değil ki kaymakama, valiye ulaşasın.Vatandaş için devlet kapısında azarlanmak'vaka-ı âdiye'dendi.Şimdi ara ara tersine vakalar yaşıyoruz, bu defa da"Vatandaşa bu kadar yüz verirsen…"gibi cümleler işitiyoruz.***Son yıllarda özellikle gıda fiyatlarındaki kontrolsüzlük algısından kaynaklanan tepkiler gibi pek çok meselede ağızdan ağıza dolaşan cezasızlık algısının, toplumdaifrat ile tefrittartışması başlattığı muhakkak.Ama şu da hakikat ki, devlet her zaman güçlüdür; korunması gereken vatandaştır.Yani, devlet isterse çözer… Çözmek de zorunda zaten.Caydırıcı ceza olmazsa, devlet vazifesini yapmazsa ülke vatandaş için yaşanmaz hâle gelir.Tek sıkıntı, bunun hangi ölçüde yapılacağı.Meclis'e gelen yeni trafik düzenlemesi de öyle bir şey mesela.Epey zamandır trafikte terör estirenlere bir türlü çözüm bulunamamasını konuşuyorduk, şimdi getirilen katmerlenmiş cezaları.Görün bakın, özellikle hız sınırı cezaları büyük reaksiyon oluşturacak… Yaşayıp hep birlikte göreceğiz.Tepkilerin odağında da yine bürokrasi olacak.Kurulacak birkaç cümleyi de şimdiden sıralayayım;Kendiniz niye çakarlı arabalarla tam gaz gidiyorsunuzÇakar takmış bir bürokratın arabasına yol vermediğim için niye ehliyetim alınacakYazdığınız hızda siz gidin de göreyimBu pahalılıkta ve yoklukta bu ceza reva mıVs, vs…İşte, her meselemiz böyle.***Düne kadar"Hiç durmadan zam yapıp milletin iflahını kestiler"dediğimiz iş dünyası şimdi azalan iş kapasitesi ve batan firmalarla gündemde, yine hükûmet hedefte.Para muslukları kısılınca feryat eden iş dünyasına MÜSİAD Başkanı Burhan Özdemir çarpıcı bir çıkış yaptı;"Bence daha çok reel sektör sorumlu ve suçlu. Finansmana erişimin zorlaştığı ve sanayicinin adım atacak yeri olmadığı söyleniyor ama para ucuzken de biz aldık ve yeni fabrikalar mı kurduk Yeni makineler mi aldık Para ucuz olsa reel sektör yine aynı hataya düşecek. Birçok OSB'de teşvik almak için fabrika inşa edilmiş ama içi boş"dedi.Benzer cümleler, hayvancılık gibi pek çok alanda verilen teşvikler için de kuruluyor.Yani, cumhuriyet tarihinin en büyük teşvikleri AK Parti döneminde verildi ama, geri dönüşü bu fedakârlığa değdi mi, orası tartışmalı.Neyimiz eksik; kurallar mı, ahlak mıSanki ikincisi daha ağır basıyor.***Şimdi madalyonun öbür yüzüne gelelim…Halkın çizgilerini kanunlar belirler, eksik varsa müeyyidesini tamamlamak da yine seçilmişlere ve bürokrasiye düşer.Peki, "Bürokratik oligarşi bitti" demek mümkün müİşte burası da çetrefilli.Eski Sanayi ve Teknoloji Bakanı Mustafa Varank'ın bu konuda çarpıcı çıkışları olmuştu."Bürokrasi kendini koruma iç güdüsüyle hareket ediyor, 'Ben niye risk alayım' diyor. Öyle de iş olmuyor"demişti.Geçen sene AK Parti'nin yerel seçimlerde aldığı ağır yenilginin ardından Kızılcahamam'da yapılan kampta da benzer bir eleştiride bulunmuş,"Bürokrasi istiyor diye Meclis'te kanun çıkarıyoruz. Getirisine götürüsüne bakılmıyor. Böyle yasama çalışması olmaz. Bizim görevimiz bürokrasinin isteklerini yapmak olmamalı"ifadelerini kullanmıştı.Ne diyeyim, haklı.Hatta eksiği var…Son yıllarda vatandaşın yaşadığı ekonomik zorluğun siyasete, bürokrasiye etkisi ne oldu meselaKamu harcamalarının kısıtlanmasınınsadece acil olmayan yatırımların durmasındanöte, daha radikal adımlarını görebildik miKaç bürokrat makam arabasından indi, nerelerden ne kadar tasarruf ettiÇok basit bir soru; iş dünyasına, tarıma, hayvancılığa verilen teşviklerin geri dönüşündeki problemleri sorguluyoruz da, üniversitelere aktarılan kaynağı niye sorgulamıyoruzOkul müdüründen öte bir şey olmayan rektörler niye çakarlı arabalarla dolaşır, bunca imkânın karşılığında ne üretirlerDaha bunun gibi birçok başlık çıkarmak mümkün elbet.İşte buralarda bürokrasi hiçbir taviz vermez, olumsuz şartlardan hiçbir şekilde etkilenmez, sadece vatandaşa vergi üstüne vergi, ceza üstüne ceza artışı getirilirse, o zaman vatandaşa da bürokrasiye kafa tutma yolu açılır, ucu siyasete de gider.Yeri gelir kanun dinlemez, yeri gelir menfaatine bakar, yeri gelir sandığa gitmez…"Bürokratik oligarşi ile mücadele" dendiğinde toplumda geçmişte oluşan heyecan neydi, bakın bugün neÇok yol aldık, ama heyecanımızı yitirdik belli ki…Hatta belki umudumuzu da.O yüzden üzerimize bir salmışlık, yılmışlık çökmüş gibi.**************