Efe olmaktan ziyade efe kalmaktır mesele

Fırıldak Kubi...

Kubilay Uygun.

Gençlerimiz hatırlamaz, TBMM efsanesiydi.

Siyasetin simgesiydi.

Demokrat Parti'den milletvekili seçilmiş, Yassıada'da yargılanmış bir babanın oğluydu, lise mezunuydu, ülkü ocaklarına katıldı, milletvekili olmak için MHP'yi yokladı, olmadı, babasının nüfuzunu kullanarak DYP'yi yokladı, gene olmadı, ANAP'a katıldı, gene milletvekili olamayınca, dümeni sol'a kırdı, "Ecevit hayranıyım" dedi, başardı, DSP'den milletvekili oldu, "yahu siz ülkücü değil miydiniz, DSP'de ne işiniz var" diye sordular, gayet pişkindi, "o benim değil DSP'nin problemi" dedi, milletvekili seçilir seçilmez ilk iş, otomobilini değiştirdi, külüstür bir yerli otomobile binerken, son model BMW'ye binmeye başladı, meclis aritmetiği tahterevalli dengesi gibiydi, bir milletvekilinin bile öbür tarafa geçmesi hükümetin değişmesi anlamına geliyordu, DSP'den seçildikten yedi ay sonra soyadı gibi uygun bir milletvekili aranıyordu, soyadı gibi uygun vaatlerle DYP'ye geçti, sadece üç gün sonra karşı vaatlerle DSP'ye geri döndü, mikrofon uzatıp açık açık "para mı alıyorsunuz" diye sordular, "rüşvet aldığımı iddia edenler şerefsizdir" dedi, bunu dedikten bir hafta sonra "baba ocağımdan ayrılmak içime sinmedi" dedi, gene DYP'ye geçti, demeye kalmadı, 28 Şubat süreci patladı, gemiyi ilk terkeden oldu, "biliyorsunuz ben zaten oldum olası ülkücüyüm" dedi, MHP'ye geçti, "partiler niye sizi böyle kapış kapış kapışıyor" diye sordular, bu defa gayet samimi izah etti, "piyon olduğum için" dedi, "meclis aritmetiği nedeniyle işleri düşünce gel diye çağırıyorlar, işleri bitince başka kapı arayışına giriyorsunuz" dedi, "aslına bakarsanız, ben vatandaşlarımıza bunların birbirlerinden hiçbir farkı olmadığını gösteriyorum" dedi, bu son cümlesinde gayet haklıydı, MHP milletvekiliyken gene karşı tarafın safına geçti, MHP'nin ret verdiği ANAP-DSP hükümetine güvenoyu verdi, "ölene kadar buradayım" diyerek Demokrat Türkiye Partisi'ne geçti, bilahare ölene kadar kalmaktan vazgeçti, UBP'ye geçti. İki yılda yedi defa parti değiştirdi, döneklik rekoru kırdı, medya tarafından "fırıldak Kubi" lakabı takıldı, mecliste pişkin pişkin sırıtarak dolaşırken, meclis dışında kalınca insan içine çıkamaz hale geldi, adeta zombileşti, toplumdan dışlandı, antin kuntin müteahhitlere danışman oldu, bir ara tarihi eser kaçakçılığından gözaltına bile alındı, acı acı gülümsenerek manşetlerden okunan bu hayat hikayesi, gazetelerin üçüncü sayfalarında tek sütun olarak sona erdi, 2016 yılında İstanbul'da, tek başına kaldığı otel odasında intihar etti, bol sıfırlı transfer iddialarıyla, sular seller gibi harcamalarıyla meşhur olmuştu ama, siyaset musluğu kesilince sıfırı tüketmişti, ailesine verilmek üzere hazin ötesi bir veda notu bırakmıştı, "intihar ettiğim silahımı satın, otelin parasını ödeyin" diyordu.

(Süleyman Soylu "Tayyip Erdoğan'ın hurdasını çıkaracağım" diyordu, AKP milletvekili oldu. Numan Kurtulmuş "Harun olmaya geldiler, yoldan çıkıp Karun oldular, biz AKP gibi firavunlaşmayacağız" diyordu, AKP milletvekili oldu. Tuğrul Türkeş "Bizans bile pek çok AKP'liden daha Türk'tür" diyordu, AKP milletvekili oldu. Savcı Sayan "biz iyiyi de biliriz kötüyü de biliriz, kötüyü bilmeseydik AKP'de milletvekili olurduk" dedi, AKP'de belediye başkanı oldu. 12 Eylül darbesinde Dev-Sol davasından hapis yatan DSP genel başkanı Önder Aksakal, AKP listesinden milletvekili oldu. Rahşan Ecevit'le birlikte sol parti kurup, o sol partinin genel başkanlığını yapan Hulki Cevizoğlu, AKP milletvekili oldu. Abdüllatif Şener, AKP kurucusuydu, "AKP iktidarında yapılan yolsuzluklar, Cumhuriyet tarihindeki tüm yolsuzluklardan fazladır"