Uy aman aman, burası Adıyaman

ADIYAMAN

Asrın depremi... Hatay'dan sonra en çok can kaybının olduğu şehir... "Acıyaman" desek yeridir... 8 bin 600 can, kara toprağın altında.
Her ölüm zamansızdır... Her ölüm acı... Ama öyle ölümler var ki, hem daha zamansız hem de daha acı.
Mezarlık Caddesi... Cadde sonunda yeni mezarlık.
6 Şubat 2023 depreminin yıldönümü.
Mezarlığa giden yol... İnsan seli.
Mezarlık... Bir başka sel... Gözyaşı seli.
Binlerce insan... Her yaşta... Kadın, erkek... Çocuk... Nine, dede... Dualar... Ağıtlar... Birbirine karışıyor.
Adıyamanlı... Depremde kaybettiklerine ağlıyor.


Ömer Tekin
Tekel İdaresi'nden emekli olmuş... Tek arzusu, kutsal topraklara gitmekmiş... Geçen şubatta gitmiş... Umreye.
Ve... Acı haberi Mekke'de almış.
Kızı... Oğlu... 2 gelini... 9 torunu... Enkaz altında... Sizlere ömür.
Aileden hayatta kalanlar mezarlıkta... 13 mezarın başında.
Dualar ediyorlar... Kuran-ı Kerim okuyorlar... Ağlıyorlar.
Ömer Tekin ise ayakta... Etrafa boş boş bakıyor... Kimseyi görmüyor... Sessiz... Heykel gibi.
- Başın sağ olsun... Allah sabır versin... Bir ihtiyacın var mı
- Allah razı olsun... Allah, devletime, milletime zeval vermesin... Devletimiz yaramızı sarmak için her şeyi yapıyor... Ama... Kolay değil... Çektiğimi Allah bilir... Yüreğim yanıyor.


Gel de ağlama
Burak Alkuş... Adıyaman Ses Gazetesi'nden... 34 yaşında iken... Deprem alıp götürmüş.
Yanında... Oğlunun mezarı... Mehmet Ziya Alkuş... 6 yaşında.
Onun yanında... Mehmet Ziya'nın annesi... Burak'ın eşi... Melek Alkuş... 27 yaşında.
Koyun koyuna uyuyorlar.
Getirdiğimiz karanfilleri üzerlerine bırakıyoruz.
Bir Adıyamanlı kolumuzdan tutuyor... Adının Osman olduğunu öğreniyoruz:

- Ben Melek'in
babasıyım... Geldiğiniz için... Kızımın, torunumun, damadımın mezarına çiçek bıraktığınız için... Topraklarına su serptiğiniz için teşekkür ederim.
Kucaklaşıyoruz.
Hâlini hatırını, bir ihtiyacı olup olmadığını soruyoruz.
"Sağ olun, var olun" diyor:
- Devletimiz arıyor... Soruyor... Yaramızı sarıyor... Valimiz... Devlet büyüklerimiz bizi hiç yalnız bırakmıyorlar... Ama...
Susuyor... Derin sessizlik.
- Ama... Söyle, çekinme... Ama...
- Ama... Unutamıyorum... Zor geliyor... İçim parçalanıyor... Yavrum... Meleğim... İkinci torunuma hamileydi.
Yanaklardan süzülen yaşlar... Bir tuhaf oluyoruz... Başımız dönüyor.


Meslektaşlarımız
Depremde... 32 gazeteci enkaz altında can verdi.
En çok kayıp... Adıyaman'da... 14 gazeteci:
Hidayet Özdemir, Burak Alkuş, İskender Korkut, Kemal Öner, Muhammed Akan, Ruhi Akan, Yunus Emre Doğan, Zübeyir Pektaş, Fatih Bayın, İsmail Hakkı Koçak, Yaşar Hamurcu, Mehmet Ünsal, Aynur Göksu, Barış Can Tabakçı.
Ölen gazetecilerin yakınları... Depremin olduğu 04.17'den itibaren mezarlığa gelmişler... Biz saat 15.00 sularında gittik... Hâlâ oradaydılar.
Küresel Gazeteciler Konseyi üyeleri... Genel Başkan Mehmet Ali Dim... Adıyaman'dalar.
Adıyaman'ın deprem şehidi gazetecilerinin mezarlarını ziyaret ediyorlar... Çiçek bırakıyorlar... Fatiha'lar okuyorlar.
Türkiye'nin her yerinden gazeteciler...
Edirne'den Lütfi Karakaş... Samsun'dan Yusuf Ziya Çakır... Osmaniye'den İsrafil Avcı... Ağrı'dan Nihat Aydın... Çorum'dan Hacı Odabaş... Diyarbakır'dan Mehmet Çakan... Şanlıurfa'dan Celal Çiftçi... İstanbul'dan Serhat Yıldırım... Balıkesir'den Ümit Babacan...
Meslektaşlarının mezarının başındaydılar.


Sena