Beşiktaş, 2004-05'ten sonra ilk kez bir sezonda F.Bahçe'yi iki kez yendi.

Tesadür müdür Asla değil. Çalışmanın ürünü bu. Beşiktaş bu kadrosuyla Fenerbahçe'den çok daha üstün büyük maç başarısına sahip oluyorsa maçlarına kafa patlatıp uygulamada irade ortaya koyduğu içindir.

Fenerbahçe'de bu irade yok. Oyuncuda varsa da hocada yok.

Kendinizi Fenerbahçe oyuncularının yerine koyarsanız ne demek istediğimi daha net anlarsınız. Her maçın sonunu mağdur edebiyatına bağlarsanız, bir takım güçler tarafından engellendiğinize bağlarsanız oyuncuyu kazanmaya motive edemezsiniz.

'Ben ne oynarsam oynayayım zaten izin vermeyecekler' psikolojisine giren hiçbir oyuncu sahaya yüreğini koymaz, koyamaz. Mourinho Fenerbahçe'ye bu ziyniyeti angaje etti. Bağladı prangaları oyuncuların boynuna. Fenerbahçe'de kim yürekli çıkıyor sahaya Herkeste ayrı 'boş verdim' havası.

Beşiktaş'ın farkı Fenerbahçe'ye göre şuydu; takımın bir hedefi var. Şu kötü sezonda Avrupa'ya gitme hedefine gerçekçi şekilde bağlanış var.Solskjaer de üç büyüklerin üçünü de devirip tarihe geçti bu sezon. Kısa hedeflere yürüme adımları büyük Beşiktaş'ta. Trabzonspor'un da öyle diyebilirim. Fatih Tekke'nin değişimi ortada.

Fenerbahçe'yi el birliği ile hedefsiz bıraktılar. Ligin Galatasaray ile birlikte en değerli kadrosunun hedefsiz kalması kabul edilir değil. Şampiyonluk kaybetmek camiayı kırıyor olabilir ama tek derbi kazanamadan sezon bitirmek ne demek

Geçtiğimiz haftalarda şunu söylemiştim; Kadıköy'de rakipler için kazanmak sıradanlaştı artık. Çünkü rakibine saygısı olmayan bir adam var dümende. Jose Mourinho kaybetmenin saygısını bilmiyor. Fenerbahçe'nin başında nice hocalar çıktı bu rekabete. Ezdirmediler hiçbir zaman. Kaybetseler de ezdirmediler.