'Yatağımdaki düşman'

Son derece romantik başlayan bir ilişki, ardından iki çocuklu bir evliliğe uzanan süreç ve nihayetinde yoldan çıkan kontrol manyağı kıskanç bir koca...Valerie Donzelli imzalı Fransız filmi 'Narsistle Aşk'ta başrolleri Virginie Efira ve Melvil Poupaud paylaşıyor.

Öğretmenlik yapan Blanche Renard, ikizi Rose'un ısrarlarıyla gittiği partide çok eskiden tanıdığı Gregoire Lamoureux'ya rastlar. Aralarındaki elektrik yeni bir ilişkinin kapısını aralar. Aradığı erkeği bulduğunu düşünür. Onun için delidivane olduğunu söyleyen biri vardır karşısında. Çok geçmeden evlenirler. Bankacı olan Greg, Blanche'ı taşrada, kalabalıktan uzak bir yöreye taşınmaları konusunda ikna eder. Derken iki çocuk sahibi olurlar, mutlu mesut yaşayacaklar hissi etrafı sarmışken kadıncağız kocasının giderek artan tuhaflıklarıyla yüz yüze gelir. Ve bu süreç zamanla geri dönülmez bir noktaya evrilecektir

Valerie Donzelli imzalı 'Narsistle Aşk' (L'amour et les forêts) Eric Reinhardt'ın 2014 tarihli romanından sinemaya uyarlanmış. Senaryosunu Audrey Diwan'ın kaleme aldığı yapımda, son derece romantik başlayan bir aşkın erkek kanadında sonradan ortaya çıkan karanlık taraf yüzünden beklenmedik noktalara savrulan bir ilişki anlatılıyor. Öykü sakin ve huzur verici akarken ve Donzelli filmine Eric Rohmer'vari dokunuşlar katarken Greg'in buzdağının altta kalan yüzeyi gibi beliren kontrol manyağı kıskanç koca kimliği, kadın tarafı için büyük bir azaba neden oluyor. Sürekli "Neredesin, kiminlesin, aramalarıma neden cevap vermiyorsun, benimle niye ilgilenmiyorsun" türünden aslında çoğumuzun yakın çevresinde ya da gündelik hayatımızın içinde rastladığı bir tipolojinin yansıması Gregoire. Giderek de vites yükseltiyor ve Blanche için hayatı çekilmez hale getiriyor. Mesleki bir yalanla kandırdığı ve annesiyle ikizinden kopararak taşrada yalnız başına bir hayata sürüklediği karısı üzerinden baskıcı profilini sahaya sürüyor.

strong class'read-more-detail'Haberin Devamı

ERKEKLİĞİNİZ BATSIN!

Valerie Donzelli feminist bir bakış açısıyla sunduğu bu öyküde sonradan gerilime yüklenirken sakinliğini, meselelere soğukkanlı yaklaşımını kaybetmiyor. Bu film Hollywood patentli olsaydı heyecan dozajı artarken daha sert, adrenalini daha üst düzeyde gezinen sahnelere rastlayabilirdik. Ama belki de bir Fransız yapımı olmanın gerekliliğiyle (!) dramatik yapısı daha gerçekçi ve hayatın içinden akıyor. Bu tabloda son zamanlarda 'Başkalarının Çocukları' (Les enfants des autres, 2022) ve 'Paris Hatıraları' (Revoir Paris, 2022) gibi kimi filmlerde karşımıza sıkça çıkan Virginie Efira'nın Blanche karakterindeki (ikizi Rose'u da canlandırıyor) incelikli performansının etkisi büyük. Keza Gregoire'da da Rohmer'in 'Yaz Hikâyesi' (Conte d'ete, 1996) filiminde de oynayan Melvil Poupaud etkileyici bir profil ortaya koyuyor.

strong class'read-more-detail'Haberin Devamı

Valerie Donzelli'nin yapıtında karşımıza çıkan Gregoire toksik erkeklikle yoğrulmuş bir kişiliğin ifadesi.


Yeri gelmişken bir noktanın altını çizeyim; filmin adının Türkçe karşılığı 'Aşk ve Ormanlar' lakin bizde 'Narsistle Aşk' ismiyle gösterime giriyor. Böylesi bir çeviri, öykünün kötü karakterinin psikolojik bir terimle (tanıyla) zihinlere yerleşmesine yol açıyor. Oysa Valerie Donzelli'nin yapıtında karşımıza çıkan Gregoire toksik erkeklikle yoğrulmuş bir kişiliğin ifadesi. Yani işin içinde narsisizmden ziyade 'erkeklik halleri' var. Bu halin pratikteki yansıması "Seni çok seviyorum, herkesten kıskanıyorum"un arkasına saklanan, kadını(nı) özel eşyası gibi gören ve yaşam alanını kendi çizdiği sınırlar içine hapseden bir tipoloji. Türkiye'de sıkça rastlananlardan yani... Üstelik bizdeki profil bilindiği gibi "Ya benimsin ya toprağın" diyerek işi kadın cinayetlerine kadar götürüyor. Karşımızdaki filmse bu hastalıklı tipolojinin Batılı yansıması ki oralarda da bu tür öykülerin cinayetle sonuçlanması ihtimal dahilinde. Ama hukuk düzenleri, sistemin kadını korumada daha etkin şekilde hareket etmesi ve verilen cezalar bir tür caydırıcılık görevi üstleniyor.