Hatalı üretim yapan eski şirketinin peşinde olduğu genç bir kadın ve uzlaşı için arabuluculuğa soyunan yalnız bir adam... David Mackenzie imzalı 'Takip' 70'lerin sosyopolitik gerilimlerinin havasını taşıyan ama karakterleri arasındaki ilişkiyi dijital çağın araçlarıyla kuran, adrenalin yüklü bir yapım. Filmde başrolleri Riz Ahmed, Lily James ve Sam Worthington paylaşıyor.

Sarah Grant, çalıştığı tarım şirketinde kendisinin de dahil olduğu bir projede genetiğini değiştirdikleri gıdanın zararlı etkileri olduğunun farkına varmıştır ve bu konudaki itirazları nedeniyle işten çıkarılmıştır. Ayrılırken bu gizli bilgiyi ileride kamuoyuyla paylaşmak için kimi belgeleri de yanına almıştır. Ne var ki bu durumu fark eden şirket kendisini çeşitli yollar ve eylemlerle tehdit eder. Sarah hayatını bu tür problemlerden uzak yaşamak için belgeleri geri vermeyi kabul eder ve bu işte arabulucu olması için bir hukuk bürosunun yolunu tutar. Hukuk firmasının yetkilisi ona yardımcı olamayacaklarını söyledikten sonra bu tür vakalara bakan birinin telefon numarasını verir.Lily James, karakteri Sarah Grant'te son derece başarılı.

Genç kadın da yeni bir umut olarak gördüğü bu kişiyi arar. Söz konusu merci tek başına çalışmakta ve iletişimi işitme engelliler için hizmet veren bir haberleşme merkezi üzerinden gerçekleştirmektedir. Çeşitli takma isimler kullanan Ash adlı bu 'arabulucu', Sarah'nın peşindeki şirket için çalışan Dawson ve ekibinin birçok hamlesine karşı genç kadını korur ve bu süreçte ona ilgi duymaya başlar. Bir kedi-fare oyununa dönüşen denklemde çıkış yolu bulmak zordur ama Ash rotasında geri adım atmadan mücadelesini sürdürür...

Kariyerinde 'Tutku Nehri' (Young Adam/2003), 'Yeryüzündeki Son Aşk' (Perfect Sense/2011) ve 'İki Eli Kanda' (Hell or High Water/2016) gibi yapımlar olan David Mackenzie'nin son eseri 'Takip' (Relay) girişte özetlediğimiz konuya sahip bir gerilim. Filmi ayakta tutan unsurların başında elbette Justin Piasecki imzasını taşıyan senaryo geliyor. Adrenalini yüksek, sık sık gizem koridorlarında gezinen bu metin son derece çarpıcı bir çalışmayı vücuda getirmiş. Ama bana sorarsanız (birçok yabancı eleştirmen de aynı görüşte) 'Takip'in en çekici yanı, 70'lerin çoğu siyasi ve toplumsal arka planı gözeterek çekilmiş gerilim dramalarını andırması. Hoş, burada siyasi tonun çok da güçlü olduğu söylenemez ama şimdiki zaman hayatlarımıza damga vuran büyük şirketler ve onların günahları üzerine yükselen bir zemin olması böylesi bir çağrışımın kapısını aralıyor elbet.

Ters köşe final

David Mackenzie'nin yapıtında Francis Ford Coppola'nın 'Konuşma' (The Conversation), Alan J. Pakula'nın 'The Parallax View', Sydney Pollack'ın 'Akbabanın Üç Günü' (Three Days of the Condor), Sidney Lumet'ın 'Şebeke' (Network) ve John Schlesinger'ın 'Vahşi Koşu' (Marathon Man) gibi klasiklerinin tadını ve izlerini bulmak mümkün (bu listeyi yazarken baktım da hepsi muhteşem yönetmenlerin filmleriymiş). Tüm bu çalışmalarda olduğu gibi 'Takip'te de tehdit eden sistem, topluluk vs. karşısında giderek yalnızlaşan, paranoyası ve korku duvarı yükselen ana karakterler var.

David Mackenzie'nin rejisi ve Justin Piasecki'nin senaryosuyla inşa edilen bu yapım 70'lerin ruhunu ayağa kaldırırken karakterleri arasındaki iletişimde cep telefonu, işitme engellilere ait özel hat, dijital kameralar vs. derken çağımızın gelişmiş teknolojisini de öyküsüne dahil ediyor. Yani seyirci olarak bizden modern dünyanın verileri içinde gezinen eski moda bir hikâyeye kulak vermemizi istiyor.

Oyunculuklara gelince; alkol problemi olan bir Müslüman olarak yaşadığı çelişkiyi, yalnızlığına uygun bir meslek edinme durumunu ve son müşterisine (yani Sarah'ya) uzaktan sevdalanma halini vücut dili ve mahzun bakışlarıyla her daim yansıtan Ash'te Riz Ahmed muhteşem. Son dönemin öne çıkan isimlerinden Lily James de giderek daha da sıkıştırılmış bir çemberin içinde bocalayan Sarah Grant'te son derece başarılı. Keza Sarah'nın peşindeki ekibin başındaki Dawson'da da Sam Worthington gayet iyi bir performans sergiliyor.

'Takip' yazı içinde bahsettiğim geçmişin politik thriller'larına saygı duymanın üstesinden gelirken ters köşeye yatıran finaliyle belki bazılarımızın hoşuna gitmeyecek bir çalışma. Ama ben filmin geneli itibariyle son derece sürükleyici yapısını ve soluk kesen anlarını çok beğendim. Bu arada öykü Ash karakterinin geçmişi hakkında küçük bilgiler sunarken bu sektördeki yerini nasıl sağlamlaştırdığı ve mesela baştaki hukuk firmasının yöneticisinde telefonunun hangi yollarla bulunduğu konusunda pek bir ipucu sunmuyor ama bunlar bile ana resim göz önüne alındığında önemini kaybediyor.