Süper Lig'de güç dengesizliğini, gelir uçurumunu, orta sınıfın yok oluşunu iliklerimize kadar hissettiğimiz bir haftaydı yine. Cuma gecesi Antalyaspor'un Kocaeli'ndeki görüntüsü feciydi. Önceki gün Eyüp, dün de Karagümrük ve Kasımpaşa takımlarının ne kadar zayıf olduklarını gözlemledik hep birlikte.

Kasımpaşa son 10 sezonda Süper Lig'in izlemesi eğlenceli takımlarını yaratmıştı birkaç kez. Daha geçtiğimiz sezon savunmadan attığı uzun toplarla Yasin'i, merkezde golcü üçlü Gökhan-Aytaç-Hajradinovic'i, forvette de Da Costa'sı olan tehditkar bir takımdı. Hajradinovic uzun süreli bir sakatlık geçirdi. Ben Ouanes Afrika Kupası'nda. Diğerleri de dağıldılar çeşitli kulüplere

Şu anda izlediğimiz Kasımpaşa, orta sahası renksiz, ofansif umutlarını sadece koşucu Gueye-Diabate-Fall üçlüsüne bağlamış tek yönlü bir takım. Dün gördüğüm kadarıyla bir diğer planları da, Galatasaray oyun kurarken topun Kazımcan'a gelmesini beklemek ve ona baskı yapmak üzerineydi.

75 topla oynamış, tamamı 18'in içinden olmak üzere 13 şut denemiş, rakip ceza alanında 25 kez topla buluşmuştu. Buna karşılık Kasımpaşa'nın rakip ceza alanında topla oynama sayısı 1'di (yazıyla bir!). Tek şutları da 1'inci dakikada Gueye'nin taca doğru yolladığı toptu. Adeta tek bir takım vardı sahada. Böyle bir maçın tek soru işareti de şu oluyor haliyle: Galatasaray nasıl bu kadar uzun süre skoru artıramadı Kasımpaşa 5-4-1 ile savunmada da kalabalık olmasına rağmen, rakiplerine uzak kalan bir görüntü çizdi halbuki Seyrantepe'de.