Fenerbahçe için bu sezonu kabaca üç perdeye ayrılabiliriz: Ligin ilk devresi, Mourinho'nun takımını tanıma süreci gibiydi. İnişli çıkışlı bir grafik. Kadro ve oyun istikrarı sağlanamayan bir dört ay. Bunun neticesi olarak da 2024'ü lider Galatasaray'ın 8 puan gerisinde kapattı sarı lacivertliler.

Sezonun ikinci perdesi yeni yılla birlikte start aldı. Ocak'ta Mourinho 3-4-1-2 formasyonuna geçti. Savunma liderliğini yeni transfer Skriniar'a verdi, Yusuf Akçiçek'i sol stoper olarak kullanmaya başladı. Yeni kanat bekler Oğuz ve Kostic müthiş çıkış yakaladılar. Çift santrforlardan Dzeko besleyici, Nersyri bitirici olarak konumlandılar. Bu 3-4-1-2 ile 25 resmi maçlık bir oyun istikrarı yakalamıştı Fenerbahçe. Bu sayede ligdeki 8 puanlık farkı da üçe indirmişti.

FENERBAHÇE'NiN STABiL SÜRÜMÜNÜ YOK ETTi

Ancak Mourinho bence kendi eliyle bulduğu doğrulardan yine kendi kendine uzaklaştı. Ne olduysa kupada Galatasaray'a kaybedince oldu. Ligde sıradaki Trabzon maçına hem 7 oyuncu, hem de formasyon değişikliğiyle çıktı. 4-2-3-1'e geri döndü, kanat bekler Oğuz-Kostic'i çok iyi oynarlarken kesmeye başladı. Bu formasyonla ve oyuncularla Trabzon'la Sivas'ı yendi. Ancak Trabzon ve Sivas ilk yarılarında yine ortada iyi bir futbol yoktu. Oyun istikrarsızlaştı. Fenerbahçe'nin stabil sürümünü kendi eliyle yok etti Mourinho. Ve skorlara aldanarak yaptığı hamlelerin işe yaradığını düşündü. Oysa oyun gerilemişti.