Şampiyonlar Ligi'ndeki kötü sonuçları ligde telafi etmeye çalışan Galatasaray, deplasmanda Antalyaspor karşısında ilk yarıda adeta ter attı. İlk 11 dakikada gelen iki gol ile rahatlayan Sarı-Kırmızılılar aslında bu yarıda maçı bitirecek skora ulaşabilirdi. Özellikle Osimhen'in 3 net pozisyonu haricinde başka kaçan net goller vardı. Okan Buruk orta alana Sara'nın yerine Yunus'u monte ederek çok doğru bir karar vermiş. Çünkü Yunus oynayan ve oynatan, kilit pas özelliğiyle direkt skora etki eden bir isim.

Dün gece Antalyaspor karşısında da Sane ve Osimhen'e yaptığı asistlerle kalitesini gösterdi. Tabii ki Monaco yenilgisi sonrası Antalyaspor maçı bir anlamda fikstür şansıydı diyebilirim. Akdeniz ekibi toplama bir takım görünümünde ve çok yetersizler, ilk yarıda bu çok net göründü. Ev sahibi ekip hem savunmayı hem de hücumu yapamayınca Galatasaray elini kolunu sallaya sallaya topa hükmetti ve kolayca pozisyonlara girip gollerini attı. Kısaca öyle bir ilk yarı izledik ki deyim yerindeyse tam Icardi'likti...

2. yarı sendromu

Tipik ikinci yarı sendromu diğer maçlar kadar olmasa da kısmen hortladı. Osimhen'in 3. golü olmasa fark 3'e çıkmasa yine benzer gerilimler yaşanabilirdi. Nitekim Okan Buruk 3 değişikliğini yapar yapmaz Antalyaspor'un kornerden golünü izledik. Aslında Buruk haklı olarak sakatlık ve yorgunluk nedeniyle zaten bu değişiklikleri yapmak zorundaydı. Bence sorun takımın oyundan düşmesi ve kafaca bitmiş bir rakibe cesaret vermesi...