Emekçiler dayanışma, marjinaller çatışma istiyor

1 Mayıs 'Emek ve Dayanışma Günü' emekçiler için önemli bir tarih. Sorunlarının, taleplerinin ve beklentilerinin dile getirildiği sembolik bir gün. Çalışanlar açısından birlik, dayanışma ve mücadele günü olan 1 Mayıs, ülkemizde bir kesim tarafından kaos ve çatışma ortamı oluşturulması için kullanılıyor.

1 Mayıs'ı tartışma zeminine çekmek için çeşitli bahaneler buluyorlar...1 Mayıs'ta ille de şu alanda olacağız tartışması başlatıyorlar. 1 Mayıs kutlama alanlarında çatışma görüntüleri oluşturarak veya yasa dışı eylemler yaparak dayanışma gününü gölgeliyorlar. Belli kesimler dayanışma görüntüsünün değil çatışma görüntülerinin öne çıkmasını bilerek organize ediyorlar. Sonra da ülkemizde sanki 1 Mayıs'ı yasaklayan bir siyasi irade varmış gibi içeride ve yurt dışında bir algı oluşturuyorlar.

Bu algı ve olumsuz görüntüler nedeniyle uzun yıllar milletimizin önemli bir bölümü 1 Mayıs'a mesafeli durdu. Sonra ezberler bozuldu ve sol örgütlerin propaganda aracı olan 1 Mayıs tüm emekçilerin dayanışma günü oldu. Bir başka anlatımla 1 Mayıs, sol örgütlerin vesayetinden kurtarılarak tüm emekçilerin günü oldu.

Tarihsel süreç içinde 1 Mayıs nasıl tüm emekçilerin günü haline geldi

Öncelikle şunu ifade edelim toplumsal algının tersine 1 Mayıs sağmuhafazakar iktidarlar tarafından kitlesel kutlamalara açılmış ve resmi tatil yapılmıştır.

Bizde ilk 1 Mayıs 1909'da Osmanlı döneminde kutlanıyor.

Cumhuriyetin ilan edildiği 1923'te 1 Mayıs'ın kutlanması yasaklanıyor. İnönü Hükümeti tarafından 1925'te çıkarılan Takrir-i Sükun Kanunu durum daha da kötüleşiyor.

Merhum Menderes'le birlikte 1 Mayıs tatil yapılıyor. 1 Mayıs 1960 tarihinde 1 Mayıs İşçi Bayramı'nı radyodan ilk kutlayan Başbakan Menderes oluyor.

27 Mayıs darbesi ve sonrasında kutlamalar yeniden yasaklanıyor.

1975 yılından 12 Eylül darbesine kadar yeniden kutlanıyor.

1977 yılında 34 emekçinin katledildiği kanlı 1 Mayıs olayları yaşanıyor.