Toplumsal ya da genel birtakım konularda fikir beyan ettiğinde, senin görüşün birilerine uymayabilir, itirazlar gelebilir, normaldir... Ama kendi hayatına, kendi seçimlerine dair konuştuğunda, kendi tercihlerinle ilgili beyan verdiğinde neden linç ediliyorsun, bu kısmı hiç anlamıyorum işte! İrem Derici, çocuk istemiyor diye linç ediliyor mesela. Tuhaf değil mi Sormuşlar, o da "Ben çocuk bakamam. Sürekli ağlayan bir şeye benim tahammülüm yok" demiş; 'vay efendim nasıl böyle der'miş!

İrem Derici

Kadın net arkadaşlar. Ne istediğini ve istemediğini biliyor. Size ne oluyor, onu anlamadım Sizin çocuğunuza mı bir şey dedi!! Ama işte millet susmadı. Tabii delirdi İrem Derici ve kendine özgü bir cevap verdi. "Gerizekalı mısınız siz Allah aşkına niye saygınız yok benim kararıma Ben üremeyeceğim, siz istediğiniz kadar üreyin! Dükkanı kapattık, yallah" demiş. Çok iyi demiş. Ben de olsam böyle derdim şahsen. Mesele kişiler değil; başka biri dese, onu da linç edeceklerdi. Sorun kafalarda! Oturup yazılar yazıyorlar, 'çocuk ağlamasından rahatsız olan' birine neden haksız olduğunu sıralıyorlar ciddi ciddi. 'Çocuklardan ağlayan şey diye bahsetmek oluyor mu' diyor birileri. Kendi yeğenlerini, kendi çocuklarını örnek gösteriyorlar falan... Yahu içinde çocuk sevgisi olmayan birine, çocuk bakamayacak olan birine, tüm hayat düzenini bir çocuk yüzünden değiştirmek istemeyen birine ne anlatıyorsunuz siz Herkes çocuk yapmak zorunda değil, saçmalayıp durmayın! Öte yandan herkes sevgiyle aşıkla çocuk yaptığını söylüyor ya hani... Son günlerde Deniz Akkaya'nın çocuğuyla yaşadıklarına bakıyorum, Deniz Uğur ve Reha Muhtar arasındaki çocuk kavgasına bakıyorum, ödediği nafaka yüzünden kavga edip, o çocukları hiç düşünmeden gündeme getiren ünlülere bakıyorum da Böyle çocuk sahibi olacaksam hiç olmayayım bence!