Zafer Partisi Genel Başkanı Ümit Özdağ "Mansur Yavaş" çıkışıyla muhalefet cenahını sarstı. Bu hamleye kelimenin tam anlamıyla "siyaset yapmak" denir. Çünkü muhalefet aylardır havanda su dövüyor. Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem hedefi ana başlığı altında toplanıp, toplanıp dağılıyorlar. Elde ne var -Dağınıklık ve kafa karışıklığı. Muhalefetteki 6 partinin genel başkanı arasında süregelen "kim ne alacak" pazarlığı milletin umurunda değil. Bu partilerin yönetimlerinde yer tutan isimlerin sergiledikleri tavırlar "şahsi siyasi ikballerini sağlama alma çabası" olarak algılanıyor. Çünkü aralarındaki menfaat çelişkisini matematik biliminin sınırlarını zorlayarak çözme çabaları "hesap" görüntüsünden öte bir anlam ifade edemiyor. Kılıçdaroğlu muhalefet masasındaki ortaklarının desteği ile aday olmak istiyor. Ne var ki, CHP içinde bile "tartışmasız tek aday" pozisyonunu yakalayamadı. CHP'li belediye başkanlarının popülaritesi karşısında eziliyor. CHP'de genel merkeze yakın isimler sosyal medyada "adayımız Kılıçdaroğlu" paylaşımları yapıyor. Bu paylaşımların altına yazılan yorumlara baktığınızda ise CHP tabanının Kılıçdaroğlu'nu "sırtlarında taşıdıkları yük" olarak gördükleri gibi bir izlenim ortaya çıkıyor. Akşener olmayan başbakanlığa talip ve "olmayana ergi" metodunun siyasetteki karşılığını gösterebilen olmadı. Ayrıca İyi Parti'nin yetkili kurulları henüz aday çıkarıp çıkarmama noktasında nihai kararını vermiş değil. Karamollaoğlu CHP'nin desteği ile seçimden grup kurabilecek kadar milletvekili çıkarabilmenin hesabındaydı ama seçim kanunundaki son değişikliklerle umduğunu bulabileceği zemini kaybetti. Aynı durum CHP ve İyi Parti'yi iktidar, CHP ile İyi Parti'nin ortak adayını da başkan yapmaktan başka elle tutulur somut bir hedef ortaya koyamayan Babacan ve Davutoğlu için de geçerli. İşte bu karmaşa sürerken Ümit Özdağ "adayımız Mansur Yavaş" diyerek zaten dağınık durumda bulunan muhalefet masasını "psikolojik" olarak devirmiş oldu. Neden -Çünkü Mansur Yavaş, 6'lı masadaki genel başkanların adayı değil. İstenmiyor.