Kelimeler bir türlü bir cümle etmiyor.

Dert yüklü kelimeleri hangi tarafından tutsan elde kalıyor. Çekiştiriyorsun olmuyor, çabalıyorsun olmuyor. Zor, hem de çok zor.

Güneyden kuzeye, doğudan batıya her yanımız dert yüklü

Ateş düştü ocaklara, yüreklere, dağa, taşa

Olmaz olsun karlı dağlar Yağmur yağmaz, dolu dökmez Usandı canından çınarlar, ladinler, meşeler

Güneş doğmaz, kervan geçmez Tel tel dökülür bizim eller Olmaz olsun çağlayan nehirler

Ot bitmez, keklikler dalın dibinden gitmez Olmaz olsun susuz köyler

Güller açmaz, dumanı bitmez şu dağların Ağlar filizler, kar sümbülleri Olmaz olsun sarılar, morlar

Yüksek tepelere feleğin sarayları, tenhada garipler Isınmaz gönüller, sırtında yükleriyle üşür milyonlar

Yollar kapalı, geçit vermez adsız koyaklar Olmaz olsun yakılan ağıtlar, bozlaklar

Şehit olan askerlerimize Allah'tan rahmet, kederli ailelerine başsağlığı dilerim. Yaralı askerimize acil şifalar dilerim.

Maraş depreminin üzerinden neredeyse bir yıl geçti. Hala depremzedeler için söz verdiği bağışı yatırmayanlar mevcut.

Bir anlamda Türkiye Tek Yürek kampanyası için telefonla bağlanıp, şov yapıp sonrasında da sırra kadem basmak

Beklentimiz bağış sözü verip ödeme yapmayanların acilen ifşa edilmesi. Hem de acilen

Bir önceki yazıda şöyle bir soru sormuştum:

"Demokrasi, insan hakları, ifade özgürlüğü gibi kavramların ciddi şekilde yara aldığı bu süreçte ilgili kavramlar kendilerini yenileyebilecek mi ya da bu kavramların yerini başka kavramlar mı alacak"

Bu soruyu Gazze'de yaşanan soykırım dolayısıyla sormuştum. Böylesi bir vahşeti koca koca devletlerin görmezden gelmesinden dolayı sormuştum.

Ki bu ülkelerin çoğunluğu lafa gelince mangalda kül bırakmıyor. Demokrasi şöyle önemli, ifade özgürlüğü böyle önemli diye.

Ama iş icraata gelince, bazı şeyler kendilerine dokununca o süslü cümleler birden unutuluyor.

Sanki özgürlükler kendileri için olursa iyi ya da demokrasi kendileri için kullanışlı olursa iyi, kendi menfaatlerine karşı bir durum olursa kötü olabilir.

Yani demokrasi, insan hakları gibi kavramlar kendileri için iyi. Ama kendilerine zarar veren bir hususta, bir olayda bu kavramların pek de bir kıymeti yok gibi.