Dağları ardıma alam şu garip yüreğime Fırat'ı yoldaş edem

Aman düşem Şam yollarına vuram zalimlerin kara vicdanına

Nice ocaklar sönmüş gel gör kuşlar uçmaz darda kalan duyulmaz

Aman nasıl ağıt yakmam sinemde mazlumları ahı

Deli deli ağlar laf geçmez yağmura ne çare utanmaz insanlık

Yere batsın Sednaya'lar olmaz olsun kara zindanlar

Gidem sağır olmuş şu feleğe çatam yaralar açılmış kalpler kapanmış

Aman gitmez canımdan Gazze olmaz olsun kara zalimler

Suriye'de devrilen rejimin Sednaya Hapishanesi'ndeki vahşetine bir defa bakabildim. Ve hemen kapattım.

Can dayanmaz görüntüler

Kapattım ama gözümün önünden gitmedi.

İnsanoğlu nasıl bu hale gelebiliyor Bu nasıl bir ruh hali

Bir taraftan da bu görüntüleri ilk defa görmüş değiliz. Öncesinde de maalesef buna benzer vahşet görüntüleri hafızalarımızda

Çok geriye gitmeyelim. Hemen şu utanç tablosuna bir bakalım.

Nazi Almanya'sındaki toplama kamplarında milyonlarca kişinin ölümü.

Ya da Polonya'da, Tibet'te, Vietnam'da, Kamboçya'da, Afganistan'da, Sudan'da, Bosna'da Guatemala'da, Çeçenistan'da, Kosova'da, Irak'ta milyonlarca kişinin ölümü

Nitekim bu soykırımların liderlik boşluğundan doğmadığı açıktır. Hatta soykırımlarda emrin doğrudan yukarıdan geldiği söylenebilir.

Bunu söylemek çok acı ama maalesef tablo bu.

Bu bağlamda bu tarz liderler korkutma, tehdit ve gözdağıyla önderlik eder, muhaliflerini günah keçileri haline getirir, ötekini insanlıktan çıkarmak için yalan ve propagandadan yararlanır, ötekine egemen olmak ve yok etmek için şiddete başvurur.