SORU: Selda hanımcım, fikirlerinizi çok beğeniyorum ve yeni öğrendiğim sırrımı paylaşmak istiyorum. İnşallah okurlarınız beni ayıplamaz. Çünkü yıllarca bu konuda herkesi ayıpladım, ahkamlar kestim, kalp kırdım. Hadise, 19 yaşındaki annemin babamla görücü usulü nişanlanmasıyla başlıyor. 15 yaş varmış aralarında. Nişanlılık döneminde annem evleneceği adamın, dahi kadar yetenekli ama bir o kadar da deli olduğunu fark etmiş ve yüzüğü atmış. Babam "son bir defa akrabamın sünnetine gidelim" demiş. Eskiden bizim oralara otobüs en son 24'te sefer yaparmış. 'Tüh otobüsü kaçtı' bahanesi ile annem, babamın evinde gecelemeye mecbur bırakılmış. Babaannem, anneanneme telefon açmış demiş ki, "O artık benim kızım. Merak etme dünürüm!" ama maalesef anneme sahip çıkmamış. Sonra evlilik ve ben doğmuşum. 8 ay sonra da annem yaşadıklarına dayanamamış ve beni alıp baba evine kaçmış. Bütün bunları seneler sonra öğrendim. Hayır ölüm döşeğinde annem itiraf etmedi. Kalan evrakların içinde 2 adet Ulus Gazetesi vardı. Birinde,